Η ευημερία και ο πλούτος είναι βραχύβια. Τα αξιώματα και η εξουσία είναι προσωρινά. Η πνοή ζωής είναι μια φλόγα που τρεμοπαίζει στον άνεμο. Τα νιάτα είναι ένα τριήμερο πανηγύρι. Οι απολαύσεις και τα αποκτήματα είναι δεσμά θλίψης. Γνωρίζοντας αυτό, εάν ο άνθρωπος αφιερώσει αυτόν τον περιορισμένο χρόνο ζωής στην υπηρεσία του Κυρίου, τότε είναι πράγματι ευλογημένος.

Ζητήστε καταφύγιο στα Πόδια του Κυρίου πριν ακόμη πετάξει η πνοή ζωής από το κλουβί του σώματος. Αυτό το κλουβί είναι ανοιχτό! Ανά πάσα στιγμή, το πουλί μπορεί να πετάξει μακριά, έξω απ’ αυτό. Αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Οι αδαείς δεν το συνειδητοποιούν. Χτυπούν τα τύμπανά τους και διακηρύσσουν περήφανα πόσο πλούσιοι ή πόσο ευτυχισμένοι είναι, περιτριγυρισμένοι από γιους και εγγόνια.

Αλίμονο! Αυτό το φυσικό σώμα, που τρέφετε και φροντίζετε τόσο προσεκτικά από τη γέννηση του, φθείρεται και πεθαίνει! Τι να πούμε λοιπόν για εκείνους που νιώθουν και τα άλλα πράγματα ως δικά τους; Το «δικό μου» δεν είναι παρά μια αυταπάτη ενός τρελού νου. Όλα είναι ψέματα, παροδικά, κάστρα στον αέρα, δημιουργήματα ενός ονείρου. Συλλογιστείτε αυτή την Αλήθεια. Πλησιάστε τον Θεό και δοξάστε Τον. Αυτό μόνο μπορεί να σας προσφέρει μόνιμη χαρά!

- Μπάμπα, Sathya Sai Speaks, Vol 6, Ch 38