Κάθε χρόνο ο άνθρωπος αποχαιρετά τον παλιό χρόνο και καλωσορίζει τον νέο. Αυτό συμβαίνει από τότε που άρχισε η ιστορία του ανθρώπου. Ποιο όμως είναι το τελικό αποτέλεσμα; Μόνο απόγνωση και οδύνη, άγχος και παράλογος φόβος! Αυτή είναι μια ευκαιρία να ερευνήσουμε και να ανακαλύψουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Όλοι αναζητούν και αγωνίζονται να βρίσκονται σε ειρήνη με τον εαυτό τους και με την κοινωνία.

Ο άνθρωπος προσπάθησε να αποκτήσει αυτή την ειρήνη συσσωρεύοντας πλούτο, που του δίνει δύναμη πάνω στους άλλους και τη δυνατότητα να απολαμβάνει ανέσεις και ευκολίες. Επεδίωξε να ανυψωθεί σε θέσεις εξουσίας και επιρροής, ώστε να μπορεί να διαμορφώνει τα γεγονότα σύμφωνα με τους σκοπούς και τις φαντασιώσεις του. Όμως συνειδητοποίησε ότι και οι δύο αυτοί δρόμοι είναι γεμάτοι φόβο και ότι η ειρήνη που εξασφαλίζεται με αυτόν τον τρόπο είναι επιρρεπής σε γρήγορη και μερικές φορές βίαιη εξαφάνιση.

Πώς λοιπόν μπορεί ο άνθρωπος να επιτύχει την ειρήνη; Μόνο μέσω της Αγάπης! Η ειρήνη είναι ο καρπός του δέντρου της ζωής. Χωρίς αυτήν, το δέντρο είναι ένας άκαρπος κορμός. Ο καρπός περικλείεται από μια πικρή φλούδα, ώστε ο γλυκός χυμός να διατηρείται και να προστατεύεται από επιδρομείς. Πρέπει να αφαιρέσετε τη φλούδα πριν γευτείτε τη γλυκύτητα που κρύβεται μέσα και ενδυναμωθείτε.

Ο παχύς φλοιός συμβολίζει τα έξι πάθη που περιβάλλουν την τρυφερή καρδιά του ανθρώπου: τη λαγνεία, τον θυμό, την απληστία, την προσκόλληση, την αλαζονεία και το μίσος. Εκείνοι που μπορούν να αφαιρέσουν αυτή τη φλούδα μέσω σκληρής και συνεπούς πειθαρχίας κατακτούν την ειρήνη που όλοι επιθυμούμε. Μια ειρήνη αιώνια, αμετάβλητη που σας κατακλύζει βαθιά.

- Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε την 1^η Ιανουαρίου 1971