Ένας αγρότης καθαρίζει και ισοπεδώνει τη γη, απομακρύνει τις πέτρες και τ’ αγκάθια, οργώνει και προετοιμάζει το χωράφι, το λιπαίνει και ενισχύει το χώμα, το ποτίζει και προσπαθεί να το κάνει γόνιμο. Στη συνέχεια, μετά τη σπορά, τη μεταφύτευση, το ξεβοτάνισμα, το ψέκασμα και την αναμονή, αποκομίζει τη σοδειά. Αφού λιχνίσει και αλωνίσει, θημωνιάζει το καλαμπόκι. Όλες αυτές οι ποικίλες διαδικασίες γίνονται για χάρη του στομαχιού. Κατά τον ίδιο τρόπο, πρέπει να νιώθετε πως η πείνα και η δίψα, η χαρά και η λύπη, η θλίψη και η απώλεια, ο πόνος και ο θυμός, η τροφή και η όρεξη δεν είναι παρά παρορμήσεις που σας βοηθούν στο να επιτύχετε την παρουσία του Θεού. Όταν υιοθετήσετε αυτήν την στάση, η αμαρτία δεν θ’ αμαυρώσει ποτέ αυτές τις δραστηριότητες. Oι προτιμήσεις επίσης θα εξαφανιστούν χωρίς ίχνος ονόματος και μορφής. Από τη άλλη πλευρά, εάν οι προτιμήσεις αντιμετωπιστούν ως σημαντικές, μπορείτε να αποκομίσετε μόνο θλίψη, όχι χαρά. Θα αποδειχθεί αδύνατο να αποκτήσετε ειρήνη. Όλες οι πράξεις –η ένδυση, το φαγητό, το περπάτημα, η μελέτη, η υπηρεσία, η μετακίνηση– πρέπει να εκτελούνται με ένα πνεύμα αφιέρωσης στον Θεό.

- Μπάμπα, από το βιβλίο «Αγάπη – Prema Vahini»