Αρχικά ενστερνιστείτε τη θέση: «Είμαι δικός σου». Αφήστε το κύμα ν’ ανακαλύψει και να παραδεχθεί πως ανήκει στη θάλασσα. Αυτό το βήμα δεν είναι εύκολο. Το κύμα χρειάζεται πολύ χρόνο για ν’ αναγνωρίσει τον τεράστιο όγκο νερού που κείται από κάτω και του χορηγεί την ύπαρξη, διότι ο εγωισμός είναι τόσο ισχυρός που δεν του επιτρέπει να γέρνει ταπεινά μπροστά στη θάλασσα. Το δεύτερο βήμα είναι: «Είμαι δικός Σου. Είσαι ο Κύριος μου. Είμαι ο υπηρέτης Σου». Αυτή η νοητική στάση θα τιθασεύσει το εγώ και θα προσδώσει αξία στην κάθε ενέργεια. Το επόμενο βήμα είναι: «Είσαι δικός μου». Εδώ το κύμα απαιτεί την στήριξη της θάλασσας ως φυσικό του δικαίωμα. Ο Κύριος πρέπει να αναλάβει την προστασία και την καθοδήγηση του ατόμου. Ο Σούρντας έλεγε: «Είσαι δικός μου, δεν θα Σ’ εγκαταλείψω, θα Σε κλείσω στην καρδιά μου, δεν θα ξεφύγεις». Το επόμενο στάδιο είναι; «Εσύ είσαι εγώ. Εγώ δεν είμαι παρά το απείκασμα κι Εσύ είσαι η πραγματικότητα. Δεν έχω ξεχωριστή ατομικότητα, δεν υπάρχει δυαδικότητα».

- Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1963